به گزارش خبرگزاری «حوزه»، این مرجع تقلید عصر امروز در ادامه سلسله مباحث تفسیر سوره احزاب در مدرسه علمیه حجتیه قم اظهارداشتند: یکی از فعالیت های اصلی پیامبر اسلام (ص)برخورد و مبارزه با برخی از خرافات جاهلی بود.
ایشان افزودند: عید نوروز یکی از اعیاد است که مذهبی نیست، ولی ملی است و با عقل مخالفتی ندارد، پس اشکالی ندارد؛ ولی سیزده بدر، یک عید خرافی است به خاطر نحسی سیزده این سنت درست نیست.
معظم له بیان کردند: اگر سنتی خلاف عقل و فطرت باشد دین آن را امضا نمی کند. در زمان جاهلیت سنت های جاهلی بود، مثلا اگر کسی به زن خود می گفت که «ظَهر» تو مثل ظهر(پشت) مادر من است این زن برای او حرام می شود؛ این مساله بسیار خرافی است که اسلام با آن مبارزه می کند؛ خداوند در اینجا به صراحت بیان کردند که همسران تو مادران تو نیستند در حقیقت یک سنت جاهلی بود که پیامبر (ص)با آن مبارزه کردند؛ خداوند فرمود که خداوند فرزند خوانده های شما را فرزند شما قرار نداده است.
این مرجع تقلید خاطرنشان کردند: حلیمه دخترانی داشت که به صحرا می برد، پیامبر(ص) گفت من را هم به همراه این دختران به صحرا بفرست. حلیمه هنوز موحد نبود این فرزند را آراست به گردنش یک مهره یمنی انداخت و در تاریخ آمده است که تو را از شر دشمنان دور کنم، ولی پیامبر(ص) گفت من حافظ و نگهبان دارم و این سنگ نمی تواند حافظ و نگهبان من باشد؛ پیامبر(ص) از همان دوران کودکی با خرافات مبارزه می کند.
ایشان گفتند: رسول خدا(ص) از سوی حضرت خدیجه (ع)به شام می رود و در آنجا آن فرد به لات و عزی قسم خورد و پیامبر(ص) فرموند، این دو مورد خشم و غضب من هستند پس نباید به آنها در مقابل من قسم بخوری.
معظم له خاطرنشان کردند: پیامبر اکرم(ص) در سال هشتم هجرت فرزندی به نام ابراهیم(ع) داشت که بر اساس مشیت حق تعالی رحلت کرد و پس از اینکه پیامبر از مرگ او آگاه شد اشک از گوشه چشمان او جاری شد؛ یکی از اصحاب گفت، شما ما را از گریه کردن بر مرده ها منع می کنی چرا بر فرزندت گریه می کنی؟ پیامبر گفتند که من نگفتم بر امواتتان گریه نکنید، زیرا این مساله یک امر طبیعی است.
ایشان افزودند: در همان زمان جنازه ابراهیم در مسجد بود و منتظر نماز بودند که خورشید گرفت؛ اعراب گفتند که گرفتن خورشید به خاطر مصیبت پیامبر(ص) است؛ اگر ایشان یک مصلح بشری بود می گفتند که بله درست می گویید، ولی پیامبر هدفی والا داشتند و گفتند نه این مساله ربطی به مرگ فرزند من ندارد.
حضرت آیت الله سبحانی اظهارکردند: پیامبر اکرم(ص) در این آیه با دو سنت خرافی عهد جاهلی از جمله (ظَهر زن) و مادر و هم فرزند خواندن واقعی فرزند خوانده مبارزه می کند و خداوند نیز این احکام را به صورت روشن بیان می کند.
این مرجع تقلید بیان کردند: در این آیه بیان شده است که خداوند در درون هیچ کس، دو نفر ننهانده است که این مساله به نظر توضیح واضحات به نظر می آید؛ این بحث مرتبط با دو آیه قبلی است؛ زیرا در آن آیه بیان شده است که «اتق الله» یعنی ای پیامبر(ص)، باید از خدا بترسی نه از غیر خدا؛ بعد هم بیان می کند که باید از امر وحی پیروی کنی؛ در دو آیه قبلی پیامبر اکرم (ص)از چهار امر منع شدند؛ در اینجا خداوند بیان می کند که این خانه دل شما یا خانه خداست و یا خانه شیطان؛ نمی شود که در دل دو گرایش را داشته باشی.
